ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πρόκειται για τη δημιουργία ενός κτιρίου ενταγμένου στο τοπίο με σεβασμό στην αρχιτεκτονική παράδοση των Κυκλάδων, αλλά και στοιχεία καινοτομίας – τόσο μορφολογικά – όσο και λειτουργικά.
Κυρίαρχο στοιχείο του οικοπέδου είναι η πανοραμική θέα στο φυσικό τοπίο της παραλίας της Ψιλής Άμμου. Λειτουργική απαίτηση είναι όλοι οι χώροι, στον βαθμό του εφικτού, να ενσωματώνουν αυτή την θέα στην καθημερινή εμπειρία του χρήστη. Οι χώροι διημέρευσης  αποτελούν την καρδιά του σπιτιού και συνδέονται οργανικά και άμεσα με τους υπαίθριους χώρους. 
Τέλος, ο άξονας κίνησης της εισόδου αποτελεί όριο μεταξύ των κύριων λειτουργιών της και των βοηθητικών, που συγκεντρώνονται στο πίσω (βορειο-δυτικό) τμήμα της και στο υπόγειο.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Το κτίριο λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως υπόσκαφο, αφού η δυτική πλευρά του συνορεύει με την πλαγιά, ενώ όλη η οροφή του κτιρίου αποτελεί φυσική συνέχεια του τοπίου, όντας φυτεμένο δώμα. Μόνη εξαίρεση του φυτεμένου δώματος αποτελεί η γραμμή του άξονα της εισόδου, η οποία στεγάζεται με γυάλινη οροφή που λειτουργεί σαν φωταγωγός.
Το κτίριο διαμορφώνει δύο ουσιαστικά μέτωπα – ένα «τυφλό» προς την πλαγιά – και ένα «ανοικτό» προς την θέα. Το ανοικτό διαμορφώνεται εν συνεχεία με την λογική μιας τεθλασμένης γραμμής  που λειτουργεί με έναν τρόπο “αναλληματικό” ως προς το τοπίο Πάνω στη γραμμή αυτή εκτός του κυρίως κτιριακού όγκου διαμορφώνεται σημειακά και μια μικρή εσοχή, η οποία  φιλοξενεί την  εξωτερική κουζίνα και χώρο σερβιρίσματος και  αποτελεί την καρδιά της βεράντας.Η ίδια η εξωτερική βεράντα βρίσκεται σε συνέχεια του εσωτερικού χώρου και διαμορφώνεται σε δύο επίπεδα που στόχο έχουν να προσαρμόσουν το δυνατόν ομαλότερα το κτίριο στον περιβάλλοντα χώρο. Στο χαμηλότερο επίπεδο διαμορφώνεται ο χώρος της πισίνας με τις συναφείς του χρήσεις και στο ενδιάμεσο επίπεδο ο χώρος πρωινού του συγκροτήματος.

Εντέλει το κτίριο οργανώνεται βάση του νοητού άξονα κίνησης της εισόδου – έναν άξονα κίνησης που διαχωρίζει τις κύριες και βοηθητικές λειτουργίες των χώρων. Αυτός ο άξονας αποτελεί ουσιαστικά μια διαμπερή κίνηση που ξεκινάει εκτός σπιτιού ήδη από το πρώτο υπαίθριο επίπεδο εισόδου και ολοκληρώνεται νοητά στην αντιδιαμετρική άκρη του οικοπέδου σε εξωτερικό χώρο αφού πρώτα τροφοδοτήσει εσωτερικά όλους τους χώρους.

Το τμήμα του κτιρίου από τον άξονα κίνησης της εισόδου και μπροστά - δηλαδή το τμήμα των κύριων λειτουργιών - εμφανίζεται σαν ένα συνεχές μονώροφο σύνολο – όγκος και επιφάνεια την ίδια στιγμή. Το υπόλοιπο τμήμα του κτιρίου εμφανίζεται ως μια τεθλασμένη γραμμή διαμόρφωσης στο τοπίο και δεν ξεχωρίζει καθόλου από αυτό. Η βάση διαφοροποιείται σαν υλικότητα από το Ισόγειο όντας επενδεδυμένη με φυσική ξερολιθιά.