The sculpted Theatre of Aixoni is a large scale sculpted urban landscape in the Municipality of Glyfada, Athens. In its birth, in the early 1980's it hosted a number of very important cultural events but has gradually declined to become today a semi-abandoned space.

Oval Studio together with the sculptor Nella Golanda have since the early 2016 inaugurated an effort to re-animate the space with a number of initiatives. As part of this effort the ApoMechanes Design Studio of UPenn, led by Ezio Blasetti and Danielle Willemns, was invited to produce a site specific projection on the work of Golanda, bringing new life to this unique public space. The work was presented in a wide audience in the summer of 2016.

Recently we have contacted anew the Municipality of Glyfada to suggest a 6-month artistic residency period on site with the intention of creating an ongoing body of work related to the original sculpture. Related to this request is the following text (Greek only)

Το γλυπτό Θέατρο της Αιξωνής είναι ένα έργο μοναδικό. Μοναδικό τόσο στην σύλληψη του, όσο και στην υλοποίηση του. Σχεδιασμένο από την Νέλλα Γκόλαντα στα μέσα της δεκαετίας του 80', το Γλυπτό Θέατρο κυριολεκτικά φύεται στους πρόποδες του Υμηττού και συνδιαλέγεται με το Αττικό τοπίο.

Πρόκειται για έναν χώρο πολυδιάστατο, πολυμορφικό. Από πολλές απόψεις είναι ένα έργο πρώιμο της εποχής του, που ξεφεύγει μονοσήμαντων προσδιορισμών και κατηγοριοποιήσεων. Όπως μαρτυρά το ίδιο του το όνομα πρόκειται για ένα δημόσιο χώρο, έναν τόπο, ένα θέατρο, ωστόσο γλυπτό, πλαστικό, ρηξιγενές, που εγκυμονεί μια ενέργεια πύρινη, δημιουργική.

Δεν συνιστά συνεπώς το Γλυπτό Θέατρο Αιξωνής απλώς μια πλατεία ή έναν χώρο παραστάσεων - θεαμάτων όπως αυτά τα έχουμε συνηθίσει στην κοινή πρακτική της πόλης. Δεν χρήζει σκηνικής υποστήριξης, ούτε όμως είναι και το ίδιο σκηνικό. Το έργο της Γκόλαντα είναι εν τη γενέσει του ολοκληρωμένο, συνάμα ατελές και ανοικτό - δεν υποδέχεται απλώς την καλλιτεχνική δημιουργία αλλά συμμετέχει ενεργά σε αυτήν, δημιουργώντας αμφίδρομες σχέσεις μεταξύ χώρου, δημιουργού και θεατή.

Ένα έργο ειδικού χαρακτήρα χρήζει συχνά και ειδικής μεταχείρισης και προσοχής. Σε μεγάλο διάστημα στην διαδρομή της ζωής του μέχρι σήμερα το Γλυπτό Θέατρο της Αιξωνής έτυχε κακομεταχείρισης, όχι με την έννοια του βανδαλισμού, που σε έναν βαθμό θα μπορούσε να είναι παραδόξως συμβατός με την προγραμματική του συνθήκη, αλλά με την έννοια της α-χρηστίας, δηλαδή της μη-ενεργοποίησης. Για αυτό το γεγονός δεν επιρρίπτονται σήμερα ευθύνες, στον βαθμό που αυτό υπήρξε κυρίως το αποτέλεσμα μιας άγνοιας ή παράλειψης.

Το γεγονός παραμένει, πως το Γλυπτό Θέατρο της Αιξωνής αποτέλεσε μια σπουδαία στιγμή στην σύγχρονη ιστορία της πόλης και ένα ορόσημο τόσο για την δημιουργό του όσο και για τέτοιου είδους μελλοντικές πρωτοβουλίες. Η επανένταξη του στην ζωή της πόλης με τρόπο που σέβεται το όραμα της Γκόλαντα σαν ένα δοχείο καλλιτεχνικής δημιουργίας, σαν ένα εργαστήρι για τις Τέχνες, είναι επιτακτική και απολύτως εφικτή.